Trzynietz

Warszawskie słupki utrudniające  samochodom wjazd na chodniki są wyrazem aktywności stołecznych władz, służb miejskich i... korozji. Widocznym dowodem na to, że w życiu miasta nie ma reguł. 

Niekiedy jednak stanowią swoistą historyczną pamiątkę, choć można się tylko domyślać, czego pozostałością są.

Na przykład te, pomalowane w ukraińskie barwy narodowe, ozdabiające przejście między Grójecką a Skorochód-Majewskiego na tyłach ochockiego „Zieleniaka”, były kiedyś torami pociągów. Świadczy o tym charakterystyczny profil, oraz ledwo dostrzegalny napis: „Trzynietz”. Czeska huta od półtora wieku jest wszak poważnym producentem szyn kolejowych.

Mniejszy od normalnotorowych profil każe domyślać się, że ochockie słupki były kiedyś szlakiem wąskotorówki. Niemiecka nazwa huty z kolei sugeruje, że zostały wyprodukowane podczas okupacji, albo jeszcze wcześniej – za Najjaśniejszego Pana Franciszka Józefa.

Domyślamy się dalej… Bloki których słupki „pilnują” zostały wybudowane w latach sześćdziesiątych. Garaże nieco chyba nieco później – za Gomułki prywatna własność samochodu (i garażu) wciąż była klasowo podejrzana. Można więc przypuszczać iż szynowe zapory pojawiły się na początku lat 70. Wtedy właśnie wykańczano ostatnie warszawskie wąskotorówki. 1 grudnia 1969 roku rozebrano odcinek: Dworzec Południowy – Dąbrówka, 1 sierpnia 1971 roku zlikwidowano linie Dąbrówka – Piaseczno, Wilanów – Piaseczno i Piaseczno – Góra Kalwaria. Marecka Kolej Dojazdowa zakończyła swą pracę 31 sierpnia 1974 roku. Najprawdopodobniej więc ochockie słupki były torami którejś z tych, zasłużonych dla miasta, kolejek.

Swoista, bardzo niepozorna pamiątka, jest cenna w mieście, którego włodarze dość lekceważąco traktują historię codzienności, choćby niefrasobliwie zmieniając dobrze utrwalone w pamięci warszawiaków nazwy miejsc, na całkiem niewydarzone. To im właśnie zawdzięczamy „Metro Wilanowską” zamiast Dworca Południowego i „Pralkę Krakowską” zamiast  pętli Okęcie.

Nie są to niewątpliwie słupki milowe, ale mogą być nieobojętne każdemu  prawdziwemu mieszkańcowi stolicy. 

Zanim pójdą na złom.